อย่างที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า ขณะนี้โลกกำลังเผชิญกับภาวะ อภิมหาคลื่นลม แห่งเศรษฐกิจโลก อันเนื่องมาจาก คุณพี่ทรัมป์แกดันไปขึ้นภาษีศุลกากร ครั้งประวัติการณ์ ขึ้นกับทั้งโลก จู่ๆก็ขึ้น ฝ่ายเดียว ไม่ได้สนใจไรเลย
ทีนี้ โลกกำลังปั่นป่วนใหญ่ ว่าจะเอายังไง เขาก็พากันไปต่อรอง เจรจา กับอเมริกา ก็ตุ่บตั่บกันอยู่ ส่วนไทยเราก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ไปนั่งคุยกับเขาเมื่อไหร่ ยังไง ก็ยังงงๆอยู่ ดังนั้น เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เรื่องใหญ่โตมโหฬารมาก แต่ดูเหมือนสภาพการรับมือของรัฐบาล ดูอ่อนๆ แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรามาคุยกันว่า เราจะมีความคิดเห็นอย่างไร ที่จะนำพาประเทศไทย ให้อยู่รอดต่อไปในภายหน้าได้ ก็มาดูกัน
สิ่งที่ต้องทำมันน่าจะมีซัก 3 ระยะ
ระยะสั้น
สิ่งเร่งด่วน แน่นอน การเร่งเข้าเจรจา กับสหรัฐ ว่า เอ๊า อยู่ดีๆ มาขึ้นโน่นขึ้นนี่ได้ไง จะเอาไงกันดี มีอะไรที่จะ จูน กันได้มั่ง อะไรต่างๆ พวกธุรกิจขนาดกลางขนาดย่อม ที่อยู่ใน supply chain ของพวกส่งออก ก็จะมีปัญหาเรื่องการเงิน แน่ๆ ดังนั้น รัฐควรช่วยดูแลตรงนี้ แต่การช่วยเหลือการเงิน เป็นสิ่งที่พอทำได้ บริหารดีๆ ไทยก็พอจะมีเงินทำได้ แต่ปัญหาคือ แม้เขาจะประคองธุรกิจไปได้ แต่จะผลิตไปขายใคร อันนี้เป็นปัญหาใหญ่กว่า
ดังนั้นการหาตลาดใหม่ๆ อย่าไปรอแค่อเมริกาที่เดียว ภาครัฐ มีแขนขามากมาย กำลังคนเยอะ ทำให้มันแข็งขัน มันก็น่าจะพอช่วยหาตลาดใหม่ๆ ช่วยกันระบายของ ขายของ ! เรื่องนี้สำคัญมาก รัฐไม่เคยทำได้ ทำไม่ค่อยเป็น ดังนั้น ต้องพึ่งฝีมือ การบริหาร (แต่ปัญหาคือ รัฐบาลขณะนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะมีแค่ไหน ก็คงได้แต่บอกๆไปก็แล้วกัน)
เรื่องเกษตรฯ เป็นหนึ่งใน supply chain แน่นอน ส่งไป USA ก็ไม่น้อย ดังนั้น มีปัญหาแน่ ของขายไม่ออก จะทำไง รัฐให้เงินช่วยเกษตรกรแล้ว ปลูกแล้ว ผลิตแล้ว แล้วจะไปขายใครต่อ ปัญหายังอีกเยอะ ดังนั้น เกษตรต้องเป็นอีกเรื่อง เฉพาะ เรื่องหนึ่งเลยทีเดียว ต้องมีทีมดูแลเป็นเรื่องเป็นราว ฉาบฉวยไม่ได้
อีกเรื่องที่รัฐทำได้ทันที คือการลงทุนภาครัฐ เอางบฯทั้งหมด มาสร้างงาน ลงทุน โดยเฉพาะในสาธารณูปโภค ระบบน้ำ ขนส่ง การสร้าง-ปรับปรุง เมืองต่างๆ ให้ดี ทันสมัย ตรงนี้ก็จะช่วยพยุงเศรษฐกิจ เอาให้ทั่วถึง อย่ามาหาเรื่องคดโกงกันอีก เงินมันจะได้ไหลไปทั่วๆ อันนี้ก็พอช่วยพยุง งานการทั่วไป การจ้าง การค้าขายรายเล็กรายน้อย งานรับเหมาทำอะไรต่างๆ (สำคัญอย่าโกง ปัญหาปวดขมองของประเทศนี้จริงๆ การโกง)
ระยะกลาง
ระยะเร่งด่วน เราพูดกันที่ เดี๋ยวนี้ 3 เดือน 6 เดือน 1 ปี พอมาระยะกลาง เราก็พูดระดับ เกินปี ไปจนถึง 2-3 ปี ว่าจะวางเป้าหมายยังไงกัน ก็มีเช่น รวมกลุ่มกันให้แน่นแฟ้นมากขึ้น สร้าง new trade network ที่ไม่จำเป็นต้องผูกติดกับ USA หาจุดสมดุลระหว่างมหาอำนาจต่างๆ USA จีน ยุโรป พวกนี้ การรวมกลุ่มกัน เอาให้ดี โครงสร้างที่มีอยู่แล้ว ก็เอามาทำให้ดีๆ ตั้งท่ากันมานานแต่ว่า ไม่ค่อยได้ประโยชน์ ทำดีๆ มันก็มีประโยชน์ได้ ปัญหาอยู่ที่ฝีมือ แค่นั้นเอง
งานภาครัฐ ต้องมีประสิทธิภาพมากขึ้น ทุกวันนี้ ใช้เงินฟุ่มเฟือย การทุจริตโจ๋งครึ่ม พยายามตัด cost เพิ่ม efficiency จะได้เอาเงินเหลือไปทำอย่างอื่น เรื่องนี้สำคัญมาก ยังทำกันไม่ถึงไหน
คอรัปชั่นก็อีกเรื่อง คาราคาซัง กินกันเก่งเหลือเกิน ประเทศนี้ สรุปว่า ระยะกลาง ประมาณนี้ แต่ไม่ใช่ว่า ให้ไปทำตอนโน้นนะ ทำตั้งแต่วันนี้เลย แต่กว่ามันจะออกดอกออกผล ก็จะใช้เวลาหลายปี ถ้าไม่เริ่มแต่วันนี้ ก็รอไปเถอะ ชาตินี้ไม่รู้จะไปถึงไหน
ระยะยาว
ระยะยาวเป็นเรื่องที่ควรทำมานานแล้ว แต่ดูสิ เราเสียโอกาสไปเท่าไหร่ ไอ้คนที่มาบริหาร มันก็ไม่รู้เรื่อง รู้แต่เรื่องจะเอา จะกิน อย่างอื่นก็ไม่เป็นโล้เป็นพายอะไร ทหารมา ก็เหมือนข้าราชการมาบริหาร มันไม่เป็น มันก็ได้แต่ตามๆ สิ่งที่ข้าราชการประจำเขาทำกัน รู้ไม่เท่าทัน เขาเสนอไรมาก็ทำหมด เอาพวกนักธุรกิจมาบริหาร มันก็จะเอากำไรเข้าแต่พวกมัน ไม่เอาเข้าประเทศ ไม่ให้ประชาชน มันเละเทะมานาน
ดังนั้น ก็ควรจะวางเป้าหมายระยะยาวไว้ แบบนี้ ทำยังไงจะมีเศรษฐกิจมั่นคงจริงๆ ยั่งยืน สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก ไม่ใช่ว่าพอโลกไอจามทีนึง เราก็ปลิว ไม่เป็นท่า ไม่เอา แบบนั้น เศรษฐกิจเราต้องหนักแน่นมั่นคง อยู่ได้ด้วยตัวเอง มีรายได้เข้าสม่ำเสมอ ประชาชนมีความสุข ต้องทำแบบนั้นให้ได้ อันนี้งานยาก งานใหญ่ และต้องทำตั้งแต่วันนี้ วางรากฐานไว้ แล้วก้าวเดินไป ต้องทำเยอะ สร้างงาน สร้างคน สร้างเทคโนโลยี สังคม การศึกษา อะไรต่างๆ มากมาย ถ้าเขียนหมด เดี๋ยวจะเครียดกันเปล่าๆ เอาว่าจั่วหัวไว้ก็พอ
สถานการณ์ในอเมริกาเอง
สถานการณ์ในอเมริกาเองก็ไม่ใช่ว่าดี เริ่มมีบริษัทใหญ่ ปลดคนงาน หลักหลายหมื่นคนแล้ว มีการประท้วงทรัมป์ประเด็นนี้ ทั่วสหรัฐฯ ดูเหมือนคนไม่เห็นด้วยกะทรัมป์ มีมากพอสมควร นายธนาคารใหญ่ บอก stupid ดูกราฟ S&P 500 Index ก็ไม่ค่อยสวย พวก SME อเมริกัน เริ่มออกมาพูดกัน บอก คงจะอยู่ไม่ได้แล้ว ของจะนำเข้ามาผลิต ก็ไม่ได้ แพง ผลิตแล้วก็ไม่รู้จะขายได้หรือไม่ แล้วจะเอาเงินไหนจ่ายคนงาน อะไรต่างๆ เริ่มร้องไห้กันงอแงแล้วเหมือนกัน
ดังนั้น มันก็เหมือน USA เอาปืนจะยิงคนอื่น แต่ก็ยิงเท้าตัวเองด้วย ปัญหามันอาจบานปลายเกินจะคาดเดา ที่แน่ๆ ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แน่ รัฐบาลไทย ไม่รู้จะว่ายังไง ก็ขอภาวนา ก็แล้วกัน (จริงๆเขียนอยู่นี่ก็สิ้นหวังแล้วล่ะ แต่ก็เขียนไปงั้นแหละ) ไม่รู้จะยังไง ก็เอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยก็แล้วกัน ขอให้รอด ๆ
Picture used in this content is from internet.
Tag = #เศรษฐกิจ #ภาษีทรัมป์ #trumpTariff /Last edit = Wed Apr 30 2025 23:53:32 GMT+0700 (Indochina Time) /Version = 0.9
This content is dedicated to the public domain (CC0). Free for any use.
